Onderwerp: Just the moment of peace... za nov 24, 2012 7:11 am
Taylor Momsen
Haar blauwe ogen gleden naar boven toen er wat gekraak klonk vanuit haar kamer. Het nadeel aan op een boerderij wonen, echt alles hoorde je, iedere stap, iedere zin die gesproken werd. Taylor ergerde zich zelden aan iets maar door haar persoonlijke dingen rammelen was één van die zeldzame momenten dat zich ging ergeren. Ze snapte heus wel dat het oudere koppel die haar hadden opgevangen haar wouden helpen en alles op orde wilden houden maar Taylor zorgde liever zelf voor haar eigendommen. Er was weinig dat ze had kunnen meenemen vanuit haar ouderlijk huis en net die dingen waren ontzettend belangrijk voor haar. Ze sprong recht waardoor de vering in de ouderwetste zetel kreunend begonnen te piepen. Snel liep ze de houten trap op naar haar kamer en jawel daar stond de oudere vrouw met haar tekenspullen in haar handen. Taylor gritste ze uit haar handen en gaf haar een kwade blik, haar verschillende armbanden rinkelde om haar arm heen toen ze de rest van haar spullen nam. 'Ik doe mij kamer zelf wel.' Meldde ze zo vriendelijk mogelijk. De vrouw mopperde wat maar verdween dan de gang weer op. Jodi zuchtte en blikte opzij naar de lange spiegel die tegen de muur stond. Haar lange blonde haar glipte over haar schouders, ze zag er moe uit. De wallen onder haar ogen had ze wat weten verbergen met de zwarte omrandingen die ze vaker droeg. Maar toch, je zag dat ze moeheid uitstraalde.
Ze rechter haar rug trok haar blauwe kleedje recht en wreef haar lange bleke vingers door haar haren. Onder haar kleedje droeg ze een eenvoudig zwarte legging met een gat in ter hoogte van haar knie. Soms kon ze meegaan met de mensen vanuit het capitol maar die waren gewoonweg te genant op te bekijken. Taylor trok zich niets aan van wat andere van haar vonden. Ze greep de ketting rond haar hals waar een ring rondhing en draaide hem om tussen haar vingers. Ze zuchtte en liet hem weer tegen haar blote huid landen voor ze met haar tekenspullen naar buiten wandelde.
Het voordeel aan de uitgestrekte velden en de vele landwegeltjes was toch wel de natuur, de stilte en rust. Vaak kwamen er paarden langs, of een kudde koeien gedreven door oude werklustige mensen. Taylor mocht niet denken waar die koeien achteraf naartoe gingen. Ze koos haar plek zorgvuldig in een open groot veld op tien minuten wandelen. In het midden was er een kleine heuvel die uitzicht gaf aan een prachtige omgeving. Ze keek kort naar het gras en ging uiteindelijk zitten. Ze legde haar tekenblok over haar schoot en keek voor zich uit, wachtend op iets dat haar zou inspireren ...
Onderwerp: Re: Just the moment of peace... ma nov 26, 2012 8:45 am
Gehaast gooide ze het voer voor de kippen op de grond. Ze haatte dit werk om te doen, het was hier altijd zo benauwd en zo vies. Niet dat ze het zo erg vond om vies te worden dat kreeg je nou eenmaal als je met dieren werkte. Maar gewoon. Toen de kippen van hun stok waren pakte ze alle eieren die ze kon vinden en bracht ze naar binnen. Vervolgens liep ze door naar de stallen van de paarden waar ze de hokken uit ging mesten. Haar vader was de wei in met de schapen dus ze had nu even rust van hem. En dat vond ze best wel fijn. Niet dat ze een hekel aan haar vader had, maar ze was graag alleen als ze aan het werk was dan ging alles een stuk sneller. Toen ze de stallen weer met hooi vulde had ze last van haar rug en was blij dat haar werk voor nu klaar was. Straks zou ze nog moeten koken enzo maar dat was niet zo heel erg. Belle liep terug het huis in en besloot zich te wassen. Eenmaal schoon maakte ze haar haren vast en pakte het boek dat op de kast lag. Ze hadden maar 5 lees boeken in dit huis en ze had ze al 5 gelezen maar telkens bleef ze, ze lezen. Aangezien ze niks ander had. Nadat ze het boek had gepakt, pakte ze haar tas waar ze nog wat fruit in deed. Eenmaal op pad keek ze om haar heen en twijfelde kort waar ze heen zou gaan. Uiteindelijk besloot ze maar gewoon een kant op te lopen en maar te zien waar ze terecht zou komen. Eenmaal op de plek zag ze al snel een ander iemand zitten. Aarzelend bleef ze staan en beet kort op haar lip. Ze kon hier ook best zitten, en als de blonde dame haar niet wou zien dan zorgde ze wel dat ze haar niet zou zien. Belle liep haar richting op en ging toch wat aarzelend zitten. "Hey" Sprak ze wat onzeker.
Onderwerp: Re: Just the moment of peace... ma nov 26, 2012 9:05 am
Taylor Momsen
Taylor zakte even weg in een andere wereld terwijl ze naar het landschap staarde. Een wereld waarin voor haar alles mogelijk was, waar ze zich thuis voelde, hier voelde ze zich niet thuis. Er was hier niets waar ze ook maar om gaf, er was hier niets waar ze ook maar waarde aan besteedde. Eigenlijk was het nog niet in haar opgekomen om vrienden te zoeken, de boerderijen lagen hier zo ver uiteen dat het onmogelijk was elkaar zomaar plots tegen het lijf te lopen. Het uiteinde van haar potlood tikte regelmatig tegen haar tekenblok terwijl haar blauwe ogen blijven verder kijken of eerder staren. Ze kon zo diep opgang in het moment van inspiratie dat ze even alles vergat in haar omgeving. Taylor liet je gemakkelijk schrikken juist omdat ze met haar gedachten zoveel afdwaalde.
Zoals nu, de begroeting deed haar letterlijk een centimeters van de grond komen. Haar potlood viel voor haar in het groene gras en het eerste blad van haar tekenblok kreukte door de te felle armbeweging. 'Sorry!' Zei ze meteen ookal was er niets om zich voor te exuseren, zo was Taylor gewoon. Ze exuseerde zich voor alles. Ze keek opzij en glimlachte onschuldig. Haar vingers wezen naar het landschap voor ze haar hand voor haar ogen legde en dramatisch zuchtte. 'Ik ging op in het moment ...' Legde ze uit zonder haar zin echt af te maken. Ze keek opzij en knikte begroetend naar het meisje dat naast haar was komen zitten. Taylor wist niet eens van welke kant ze op kwam, zat ze hier al lang? Uiteindelijk liet ze haar schouders weer ontspannen zakken en nam haar potlood vantussen het gras. 'Van moeder natuurs schoonheid.' Besloot ze haar zin dan maar aarzelend af te maken ...
